تا مادامیکه " زن " اسارت را بپذرید و بردگی و حقارت را جزء لاینفک آفرینش خویش بداند و پیوسته خود را در چنگال پولادین مردها مصون بپندارد هیچ کاری از هیچ مردی برای رهایی او ساخته نیست .

شایان دیبا

وقتی به سیمای زنی می نگری به چهره شکسته اش نگاه مکن . به چین و چروکهای صورتش منگر. آن شکستگی نتیجه دست سرد و بی رحم روزگار است که بر تار و پود ابریشمیم صورت نازنینش خراش انداخته. زن را چون کودکی هفت ساله تصور کن. زیبا و رقص کنان و رها.شاد و سرشار از احساس و امیدوار به آغوشی گرم و با وفا و تکیه گاهی محکم برای ایستادن. برای همیشه رها بودن.

شایان دیبا

آخرین پلان در پایان یک روز پر مشغله

کتابخانه سیلور اسپرینگ ایالت مریلند آمریکا

به یـــــزدان که گـــــر ما خرد داشتیم
کجـــــا این سر انجــــام بد داشتیم

گر چه شاید پاییز برای بسیاری پایان باشد و صدای خشک برگهای خسته از حیات ، حقیقت رفتن را در ذهنشان تداعی کند اما برای من جملگی شور است و شروع . من از پاییز آغاز شدم و به بهار ختم خواهم شد . 

شایان دیبا

در هر شرایطی باید کار کرد حتی با حداقل امکانات

شایان دیبا در لارا ورد هتل آنتالیا در حال ترید بازار فارکس

" تعطیلات تابستانی سال 95 "

گل درخشنده

چهرهتابنده

غنچه در خنده

بلبل نعره زنان

هر که جوینده

باشد یابنده

دل دارد زنده

بس کن آه و فغان

ز جور مه رویان شکوه گر سازی
به ششدرمحنت مهره اندازی
همچون سالک دست خود بازی
همچون سالک دست خود بازی

تمرین تنفس

نویسنده : شایان دیبا

تنفس یکی از مهمترین پارامترهای خوانندگی و مهمترین شرط حیات انسان در زمین خاکی است.بنابراین با اهتمام ویژه ای بایستی به آن پرداخت.یک خواننده اگر دچار ضعف در سیستم تنفس و نیز مدیریت صحیح نفس در حین اجرای آهنگ باشد اساسا نمیتواند در بین خواننده های حرفه ای جایگاهی داشته باشد چرا که صرف نظر از صدای خوب و همچنین دانش موسیقی فرد خواننده بایستی بتواند نفس خود را تنظیم و مدیریت کند تا در طول اجرای قطعه موسیقی دچار مشکل نشود.
در مورد نحوه برخورد با سیستم تنفس و بهداشت شش ها در فواصل آتی با دوستان گفتگو خواهم کرد اما در این بحت 4 تمرین بسیار مهم را برای دوستان عزیزی که به تازگی در مسیر خوانندگی قرار گرفته اند یا در حال آموزش هستند ارائه میکنم.

بر سر سجاده شاید به معراجی دیگر بیندیشم

پروازی از سکوت به تولدی مغربی

و در هیاهوی گریه های کودکیم

باز طلوع چشمهای تو را ببینم

و از شرم نگاه های خیره تو

با سلامی غمبار به سجاده نزول کنم

و نمازم را به شکوه چشمان تو

شکسته بخوانم

از سقوط این همه معراج های بی حاصل

همیشه در عجبم

شایان دیبا

نوروز 94 در هتل کوئین الیزابت آنتالیا

شب عاشقان بیدل

جه شبی دراز باشد

تو بیا

کز اول شب

در صبح باز باشد ...

جهان با تو سرریز و لبریز رنگه

                       کنار تو آوارگی هم قشنگه...

منو شب صدا كن اما اون شبي كه تورو داره
اون شبي كه جاي ماهش تورو پيش من بياره

در بسیاری از موارد خوانندگان آماتور حین تمرین مدام از آب برای برطرف کردن خشکی صدا و احیانا گرم کردن حنجره استفاده میکنند.اما آیا واقعا این عمل بازدهی مفیدی برای صدای ما و بافت حنجره ما خواهد داشت؟

در کلاسها به عزیزان هنرجو بسیار گوشزد کرده ام که قبل از شروع به خواندن خصوصا ساعات ابتدایی روز و بعد از بیدار شدن از خواب صدای خود را با زمزمه کردن و یا خواندن با گام پایین و یا خواندن در حمام حین دوش گرفتن روزانه گرم کنید اما خوردن بیش از حد مایعات گرم و یا نیمه گرم حین تمرین و یا ضبط صدا عملی مضر و غیر علمی میباشد.
حال ببینیم که این کار چه پیامدهای منفی به دنبال دارد.
حنجره انسان یکی از شگفت انگیزترین عضوهای بدن آدمی است.بطوری که تا کنون بشر نتوانسته آلت موسیقی اختراع نماید که به مانند حنجره انسان عمل کند.
حنجره آدمی نه تنها از لحاظ طیف و جنس صداهای گوناگون و نیز اجرای تمامی نتهای موسیقی در پرده های مختلف و در گامها و فواصل گوناگون تواناست بلکه از لحاظ آناتومیک و ساختار نیز در زمره شگفت انگیزترین آفریده های خداوند محسوب میگردد.

یکی از مهمترین پارامترهای رشد و پیشرفت و نیز تمایز خوانندگان حرفه ای از سایر خواننده ها دریافت آنها از شعر و نیز انتخاب شعر خوب چه از منظر ادبی و چه از جهت تناسب آن با نیازهای اجتماع و جامعه و همچنین تناسب آن با موسیقی یا همان تلفیق شعر و ملودی میباشد.

این موضوع تا آنجایی حائض اهمیت است که در برخی موارد یگانه راه موفقیت بسیاری از خواننده ها بوده و هست. موسیقی چون ظرفی ست و شعر خوراکی ست که در آن نهاده میشود و به جامعه عرضه میگردد.هر چقدر کیفیت این خوراک در خور ارزش باشد به همان میزان آن اثر در ذهن های افراد جامعه ماندگار خواهد بود.

«باز باران٬ با ترانه

میخورد بر بام خانه»

خانه ام کو؟ خانه ات کو؟

آن دل دیوانه ات کو؟

روزهای کودکی کو؟

فصل خوب سادگی کو؟

یادت آید روز باران

گردش یک روز دیرین؟

پس چه شد دیگر٬ کجا رفت؟

خاطرات خوب و شیرین

کوچه ها شد، کوی بن بست

در دل تو٬ آرزو هست؟

* * *

کودک خوشحال دیروز

غرق در غمهای امروز

یاد باران رفته از یاد

آرزوها رفته بر باد

* * *

باز باران٬ باز باران

میخورد بر بام خانه

بی ترانه ٬ بی بهانه

شایدم٬ گم کرده خانه

من بنده آن دمم که ساقی گوید

                 یک جام دگر بگیر و من نتوانم

نویسنده : شایان دیبا

اگر با تامل و دقت بر وجه تمایزات موسیقی ایران با سایر ملل نگاه کنیم از جمله مهمترین این تفاوتها تحریر و تنوع آن در موسیقی اصیل ایرانی میباشد.تحریر در واقع بالا رفتن و برگشتن یک یا چند نت بطور متناوب و متناسب است که با سرعت انجام میشود و اختصاص به آواز دارد و اجرای آن در ادوات موسیقی و سایر آلات بی معنی است و چندان خوشایند مزاج مخاطب نخواهد بود و زیبایی آن زمانی شکوفا میشود که از حنجره خواننده تولید شود.
از دید بنده تحریر چون قایقی است که خواننده میتواند احساس و مهارت خود را در آن گذاشته و در پهنه آهنگ روانه سازد.هر چه خواننده مهارت اجرا در تحریر را داشته باشد و با محاسبه و دقت آن را ایجاد نماید به همان اندازه میتواند موج احساس خود را به نمایش گذارد.
این مهارت نیز مانند برخی از مهارتهای دیگر در موسیقی ایرانی دو وجهی است یعنی برخی افراد بطور فطری و ذاتی دارای حنجره ای خاص بوده و میتوانند لرزشها و بالا و پایین ساختن نتها را با سرعتهای مختلف در صدای خود ایجاد نمایند و هم میتوان بطور اکتسابی با تمرین و تلاش این مهارت را بدست آورد.در مورد انواع تحریر در موسیقی ایران بحث بسیار است و ابداعات زیادی در این راستا صورت پذیرفته که شرح آن مجال دیگری را میطلبد.
در بیان این مطلب همین بس که موسیقی ایرانی و آواز خوانی در سبکهای مختلف موسیقی ایران زمین تحریر نقش عمده ای را ایفا میسازد و حذف آن از شکوه و جلال آن میکاهد.

به بیان احساسات از طریق شعر و کلام به صورت آهنگین آواز گویند.

شعر و آواز در ایران صدها سال قبل از میلاد مسیح وجود داشته و آنچه امروز به نام موسیقی کلاسیک ایران نام برده می‌شود و همراهی کننده متن‌های آوازی است که با این موسیقی عجین شده است سنتی بسیار قدیمی است و از اولین دوره تاریخ ایران به طور شفاهی از نسلی به نسل دیگر انتقال یافته است . آواز ایرانی سینه به سینه گشته و هر آنچه از سینه استاد بیرون آمده توسط گوش شاگرد درک شده و تقلید می‌شود .

بر چهره ی گل نسیم نوروز خوش است 
بر طرف چمن روی دل افروز خوش است
از دی که گذشت هر چه بگویی خوش نیست
خوش باش ومگو ز دی که امروزخوش است

لالا لالا نخواب دنیا خسیسه

واسه کم آدمی خوب مینویسه

یکی لبهاش تو خوابم غرق خنده ست

یکی چشماش تو خوابم خیس خیسه

مریم حیدرزاده

زن با شکوهترین و مظلومترین عنصر هستی است.

شایان دیبا

من از این دنیا چی میخوام ؟

.............

«- نازلی! بهار خنده زد و ارغوان شکفت.

    در خانه، زیر پنجره گل داد یاس پیر.

    دست از گمان بدار!

    با مرگ نحس پنجه میفکن!

بودن به از نبود شدن، خاصه در بهار ... »

نازلی سخن نگفت؛

                        سرافراز

دندان خشم بر جگر خسته بست و رفت ...

*

«- نازلی! سخن بگو!

    مرغ سکوت، جوجه ی مرگی فجیع را

    در آشیان به بیضه نشسته است!»

نازلی سخن نگفت؛

                       چو خورشید

از تیرگی برآمد و در خون نشست و رفت ...

*

نازلی سخن نگفت

نازلی ستاره بود

یک دم در این ظلام درخشید و جست و رفت ...

نازلی سخن نگفت

نازلی بنفشه بود

گل داد و

          مژده داد: «زمستان شکست!»

                                                   و

                                                       رفت ...

احمد شاملو